Μπλε Οικονομία
Τι είναι η «Μπλε Οικονομία»
Η «μπλε οικονομία είναι μια θεωρία η οποία ανακαλύφθηκε και προωθείτε από τον οικονομολόγο και επιχειρηματία Gunter Pauli και καλείτε επίσης Green Economy 2.0.
Μέσω της Μπλε Οικονομίας διακηρύσσεται ο στόχος της ανάπτυξης 100 καινοτομιών μέσω βιώσιμων επιχειρηματικών μοντέλων, για να δημιουργηθούν 100 εκατομμύρια θέσεις εργασίας σε 10 χρόνια, και όλα αυτά με μηδενικές εκπομπές και χωρίς απόβλητα.
Για την έμπρακτη υποστήριξη αυτού ο Gunter Pauli ίδρυσε μία σειρά οργανισμών – εργαλείων: τοZero Emissions Research Initiative (ZERI) και το επακόλουθο δίκτυο Global ZERI Network το οποίο χρησιμοποιεί, επιστημονικές και γενικά δημόσια διαθέσιμες πληροφορίες για τον εντοπισμό και την ανάπτυξη βιώσιμων επιχειρηματικών λύσεων. Το εργαλείο που έχει δημιουργηθεί, σε συνέργεια με το ZERI, για την αξιοποίηση των καινοτομιών που είναι συμβατές με την αρχή της μπλε οικονομίας, και για την προώθηση των αντίστοιχων επιχειρηματικών εγχειρημάτων είναι το Blue Economy Alliance.
Η «Μπλε οικονομία» περιγράφεται ως το να ζείς με τον ωκεανό και από τον ωκεανό έχοντας μια βιώσιμη σχέση. Η θεωρία της «Μπλε Οικονομίας» αναπτύσσεται σε δυο διαστάσεις- η παροχή αγαθών και υπηρεσιών και η προστασία της ιδιοκτησίας και της ζωής με έναν τρόπο ο οποίος θα εγγυάται την ορθή πορεία των μελλοντικών γενεών. Στη σχέση αυτή , οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να καινοτομούν και να ανακαλύπτουν νέους τρόπους για να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν.
Πώς θα το επιτύχουμε αυτό;
Η εφαρμογή της θεωρίας αυτής είναι σημαντική για την ευημερία, την ανάπτυξη και τον πλούτο κάθε χώρας. Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν πολλών χωρών στηρίζεται σε δραστηριότητες που προέρχονται από την θάλασσα (τουρισμός, αλιεια, ενέργεια, εθνική άμυνα…). Όλοι οι παράγοντες αυτοί πρέπει να συνυπολογιστούν και να δημιουργηθεί ένα κοινό πολιτικό σχέδιο. Η «Μπλε Οικονομία» χαρακτηρίζεται από την επιτακτική ανάγκη για ενσωμάτωση όλων των φορέων και των εμπλεκομένων σε ένα νέο πλάνο στρατηγικής.
Η «Μπλε οικονομία» σε εθνικό επίπεδο περιστρέφεται γύρω από την αποτελεσματική και αειφόρο χρήση των ωκεανών και των παράκτιων υπηρεσίων και των πόρων. Αυτό όμως καθιστά αναγκαία μια μεγάλη μεταρρύθμιση της χρηματοπιστωτικής αρχιτεκτονικής μια φορολογική αναθεώρηση που αντανακλά όλες τις πτυχές των υπηρεσιών του ωκεανού. Μια σημαντική αρχή της μπλε οικονομίας είναι ότι την ευθύνη, καθώς και την κατανομή του κόστους και τα οφέλη δεν την εμπιστευόμαστε σε μια οντότητα, όπως το κράτος, αλλά θα πρέπει να κατανεμηθεί μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων. Είναι ευθύνη όλων των φορέων να δημιουργήσουν ένα ολιστικό μοντέλο , στο επίπεδο του ατόμου της , της Κοινότητας, της κοινωνίας, της περιοχής, του δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού τομέα. Για την προώθηση της «Μπλε Οικονομίας» είναι απαραίτητο να προσμετρηθούν οι πολιτικοί και οικονομικοί λόγοι και σε εθνικό και διεθνές επίπεδο και να ακολουθήσουμε μια κοινή ρότα προς την επίτευξη του στόχου. Είναι σημαντικό, επίσης, να κατανοήσουμε την σημασία της Υδρογραφίας και να προωθήσουμε νέα Υδρογραφικά μοντέλα ενισχύοντας τις γνώσεις μας για τον υδάτινο κόσμο.
Στην σημερινή πραγματικότητα, η θεωρία της Μπλε Οικονομίας αναφέρεται στην αλλαγή των οικονομικών αξιών , από τις καθιερωμένες σε νέες περισσότερο ηθικές, οι οποίες θα προωθούν το κοινό καλό και την βιώσιμη ανάπτυξη όλου του πλανήτη και όχι μόνο το κέρδος και την εκμετάλλευση των πόρων. Η διασφάλιση των εν λόγω οικονομικών αξιών εξαρτάται από την διακυβέρνηση και την σωστή διαχείριση. Ως εκ τούτου οι παράμετροι για την «Μπλε Οικονομία» πρέπει να οδηγήσουν σε μακροπρόθεσμα οφέλη από την μακροπρόθεσμη επένδυση, η οποία πρέπει να γίνει με θυσία του πρόσκαιρου και βραχυπρόθεσμου κέρδους. Δεν πρόκειται απλά για μια ανάλυση ανάπτυξης αλλά μια μακροχρόνιας ανάπτυξης της ποιότητας της ζωής. Πρόκειται για μια ισορροπία ανάμεσα στην ανάπτυξη των υπηρεσιών, στην ορθή χρήση των πόρων και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων και των παράκτιων πολιτισμών.
Αρχές της θεωρίας
1. Μείωση της ευπάθειας των κοινωνιών στις φυσικές επιδράσεις των ωκεανών και των φυσικών καταστροφών.
2. Ανάπτυξη τρόπων και μεθόδων προσαρμογής στις επιπτώσεις των κλιματικών αλλαγών, όπως η άνοδος της στάθμης του νερού.
3. Προώθηση νέων, βιώσιμων σχεδίων διαχείρισης των παράκτιων περιοχών.
4. Μείωση των ρύπων από τις θαλάσσιες και χερσαίες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένου της εξαγωγής πετρελαίου και αερίων, τις βλαβερές ουσίες από τα υγρά απόβλητα, και τις βιομηχανικές απορροές που καταλήγουν στους ωκεανούς του κόσμου.
5. Μείωση της αλιείας και βελτίωση των αλιευτικών μεθόδων.
6. Προώθηση μιας πράσινης οικονομίας με σκοπό την βιώσιμη ανάπτυξη και την εξάλειψη της φτώχειας.
7. Ενίσχυση της εφαρμογής των υπαρχόντων διαφωνιών.
Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να:
• Περιφέρειες και χώρες , περισσότερο ευάλωτες στις θαλάσσιες καταστροφές(συμπεριλαμβανομένης και της ανόδου του νερού) πρέπει να υιοθετήσουν και να αναπτύξουν νέα σχέδια αντιμετώπισης.
• Να καθιερωθούν νέα συστήματα προειδοποίησης για τσουνάμι και άλλα ακραία φυσικά φαινόμενα σε όλες τις πληγείσες περιοχές.
Η σημασία λοιπόν αυτού του νέου καινοτόμου σχεδίου είναι εμφανής τόσο στη κοινωνική, όσο και στην οικονομική ζωή μιας χώρας Η αλλαγή βρίσκεται στον τρόπο που βλέπουμε και διαχειριζόμαστε τους ωκεανούς και τις θάλασσες μας.